آخرالزمان مقوله‌ای حائز اهمیت در مباحث کلامی و الهیاتی و نیز فلسفی می‌باشد. علاوه بر این، مبانی آخرالزمانی ادیان مختلف در موضع‌گیری‌های سیاسی و نیز امور فرهنگی و اجتماعی جوامع مختلف دارای تاثیر فراوان می‌باشد. با توجه به این امر، مقاله حاضر به کاوش مفهوم و علائم آخرالزمان در ادیان ابراهیمی می‌پردازد و اشتراکات این ادیان در بررسی نشانه‌های آخرالزمان، مرور وقایع و حوادث اقلیمی و کیهانی که این ادیان وعده رخ دادن آن را به پیروان خود داده‌اند، بررسی وقایع سیاسی و اجتماعی مربوط به این دوره زمانی، قسمت‌های مختلف این مقاله را تشکیل می‌دهند. در بخش آخر نیز ابعاد مذکور میان ادیان اسلام، میسحیت و یهودیت مورد مقایسه قرار گرفته و اشتراکات و افتراقات ادیان در این زمینه‌ها بیان می‌گردد. این مقاله در چارچوب تئوری گفتگوی ادیان تدوین گردیده است.
عبدی‌پور فرد, حسن, & محمدی, محمدحسین. (1397). آخرالزمان و مدلولات سیاسی _ اجتماعی آن در ادیان ابراهیمی با رهیافتی اشتراکی. مشرق موعود, 12(47), 227-246.
MLA
حسن عبدی‌پور فرد; محمدحسین محمدی. "آخرالزمان و مدلولات سیاسی _ اجتماعی آن در ادیان ابراهیمی با رهیافتی اشتراکی". مشرق موعود, 12, 47, 1397, 227-246.
HARVARD
عبدی‌پور فرد, حسن, محمدی, محمدحسین. (1397). 'آخرالزمان و مدلولات سیاسی _ اجتماعی آن در ادیان ابراهیمی با رهیافتی اشتراکی', مشرق موعود, 12(47), pp. 227-246.
VANCOUVER
عبدی‌پور فرد, حسن, محمدی, محمدحسین. آخرالزمان و مدلولات سیاسی _ اجتماعی آن در ادیان ابراهیمی با رهیافتی اشتراکی. مشرق موعود, 1397; 12(47): 227-246.
