بررسی‌های جامعه‌شناختی و تاریخی گویای آن است که "امنیت"، برجسته‌ترین نیاز هر جامعه، در هر زمان است و از این رو نخستین چشم‌داشت انسان‌ها از حاکمان است؛ که ابعاد گوناگون و گسترده‌ای را به خود اختصاص داده است. تأثیرپذیری امنیت از فرهنگ، اقتصاد، و جمعیت و نیز تأثیرگذاری آن بر همه شئونات و گستره زندگی انسانی، به آن نقش و کارکردی ویژه داده است. از این رو به روشنی می‌شود گفت یکی از پایه‌های بنیادین و ریشه‌ای در پیشرفت و توسعه در جامعه و نیز از بنیان‌های شکل‌گیری و استمرار حکومت، امنیت است؛ و نیز ابعاد آن، _ امنیت فردی و اجتماعی _ به عنوان سنگ زیربنای زندگی فرد و جامعه و پیش‌شرط هرگونه رشد، رفاه و ارتقای مادی و معنوی به شمار می‌آید. در پس همۀ حکومت‌هایی که تا کنون شکل گرفته و پس از این شکل خواهد گرفت، حکومت جهانی و عدالت‌گستر حضرت مهدی4 _ به عنوان فراگیرترین حکومتی که مردم در انتظار آن هستند _ نیز از این رویه بیرون نیست و در این حکومت جهانی برای رسیدن به آرمان بزرگ شایستگان و فرجام سعادت‌بخش زندگی، فراهم‌شدن امنیت فراگیر، از ارزش ویژه و والایی برخوردار است. در برخی روایات، نمادها و نمودهایی برای این فراهم‌شدن و فراگیری، بیان شده است. مانند: زندگی مسالمت‌آمیز برخی درندگان با برخی حیوانات. که به نظر می‌رسد این سخنان بیشتر تحت تأثیر نوشته‌های اهل کتاب و از مسیر منابع اهل‌سنت منتقل شده است. در این مقاله تلاش شده تا با ره‌گیری برخی سخنان ادعای یادشده، روایات در این‌باره بررسی و نقد شود که ره‌آورد آن اذعان‌یافتن به وارداتی‌بودن نمادهای روایی امنیت از متون غیراسلامی و به‌ویژه اهل‌کتاب بود.
