این پژوهه تلاش دارد تا دورنمایی از جریان‌های شیعی که گرایش به مصداق مهدی خاصی داشتند، در دوره حضور ارائه نماید، زمانه‌ای که با شکل‌گیری فرقه‌های منسجم و غیرمنسجم همراه بوده و بسیاری از ایشان علاوه بر اعتقاد به مهدویت، باورمند به مصداق خاصی از مهدی4 نیز شدند، اما دیری نپاید که همگی آنها در همان بستر زمانی ناپدید گشتند و نتوانستند عمری دیرپا داشته باشند این در حالی بود که دیگر فرقه‌های ماندگار شیعی همچون زیدیه و اسماعیلیه که به مصداق خاصی از مهدی معتقد بودند، با تجدید نظر در آراء خویش، پنداری دیگر در عرصه امامت را باورمند شدند، در این میان تنها امامیه بود که علاوه بر گرایش‌های آشکار به مهدویت، در عمل به مصداق خاصی از مهدی4 باورمند شد و توانست با حفظ هویت در هر دو ساحت اندیشه و عمل مانای در تاریخ شود.
احمدی کچایی, مجید. (1397). بازخوانش باورمندی فرقه‌های تشیع به مصداق مهدی از آغاز تا پایان غیبت صغری با تأکید بر ماندگاری امامیه. مشرق موعود, 12(45), 79-96.
MLA
مجید احمدی کچایی. "بازخوانش باورمندی فرقه‌های تشیع به مصداق مهدی از آغاز تا پایان غیبت صغری با تأکید بر ماندگاری امامیه". مشرق موعود, 12, 45, 1397, 79-96.
HARVARD
احمدی کچایی, مجید. (1397). 'بازخوانش باورمندی فرقه‌های تشیع به مصداق مهدی از آغاز تا پایان غیبت صغری با تأکید بر ماندگاری امامیه', مشرق موعود, 12(45), pp. 79-96.
VANCOUVER
احمدی کچایی, مجید. بازخوانش باورمندی فرقه‌های تشیع به مصداق مهدی از آغاز تا پایان غیبت صغری با تأکید بر ماندگاری امامیه. مشرق موعود, 1397; 12(45): 79-96.
