تأملی بر آخرالزمان‌شناسی مسیحیت پنطیکاستی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس‌ارشد دین‌شناسی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی قم

2 دانشیار گروه ادیان مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی قم.سیدعلی حسنی

چکیده

جنبش پنطیکاستی در دهه 1990م و با تأکید بر مسئله آخرالزمان، نزول روح‌القدس و ظهور عطایا، به عنوان سند حقانیت و نشانه نزدیک شدن عصر مسیحایی، ظهور کرد. پنطیکاستی‌ها معتقد بودند که پس از گذشت هفت سال رنج و محنت، آخرالزمان و عصر ظهور شروع خواهد شد و کلیسا عروسش (مسیح) را ملاقات خواهد کرد. از‌این‌رو با جدیت به تبشیر عصر ظهور روی‌آوردند. پس از گذشت چند دهه از آغاز جنبش و نیامدن مسیح، موجی از نومیدی‌ در میان پنطیکاستی‌ها شکل گرفت. از‌این‌رو برای کنترل اوضاع، تفسیر جدیدی از عصر ظهور ارائه دادند. در همین راستا، با اتخاذ رویکردها و عملکردهای اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی بر آن شدند تا با فراهم آوردن مقدمات تشکیل کلیسای جامع مسیحی، به بازگشت مجدد مسیح سرعت بخشند. این نوشتار درصدد است تا با روش توصیفی _ تحلیلی پس از معرفی آخرالزمان‌شناسی پنطیکاستی و ابعاد مختلف آن، ادعای تشکیل کلیسای جامع و رویکردهای پنطیکاستی‌ را به چالش بکشاند.

کلیدواژه‌ها