نقش ژئوپلتیک غرب آسیا در نبردهای عصر ظهور؛ از منظر ادیان ابراهیمی

مهم‌ترین منطقه ژئوپلتیکی در جهان، غرب آسیا[1] است که نقش مهمی ‌نیز در جغرافیای عصر ظهور بر عهده دارد. این محدوده به سرزمین‌های میان دریای مدیترانه و خلیج فارس گفته می‌شود که از لحاظ موقعیت جغرافیایی در مرکز تقاطع سه قاره اروپا، آسیا و آفریقا قرار دارد به طوری که از ناحیه کشور ترکیه به اروپا و از سرزمین مصر به قاره آفریقا متصل است. مفهوم آخرالزمان نیز، همواره یکی از کلمات کلیدی ادیان الهی به منظور ایجاد شوق برای پیروان می‌باشد تا ایشان در زمانی که در سختی‌های دنیوی قراردارند همواره آینده‌ای روشن را پیش روی خود فرض کنند. آخرالزمان در ادیان مختلف الهی خصوصاً سه دین اسلام، یهودیت و مسیحیت به همین خاطر از اهمیت خاصی برخوردار بوده و بدین منظور، تفاسیر مختلفی از کتب مقدس این سه دین درموضوع آخرالزمان انجام شده است. شباهت‌های بسیاری نیز میان این سه دین در توصیف آینده جهان خصوصاً دوران ظهور منجی (در هر کدام از این ادیان) وجود دارد اما یکی از مهم‌ترین نکات، نبردهایی است که از منظر این سه دین ابراهیمی‌در آخرالزمان رخ خواهد داد و بشریت را درگیر خود کرده تا پیروان ادیان پس از زدودن تاریکی‌های ضلالت، به آرامشی مثال زدنی دست یابند. این مقاله در پی پاسخ به این سئوال است که؛ جایگاه و نقش ژئوپلتیک غرب آسیا در نبردهای آخرالزمان از منظر ادیان ابراهیمی‌اسلام، مسیحیت و یهودیت چه کیفیتی دارد و تفاسیر و دیدگاه‌های علمای این ادیان چه شباهت‌ها و تفاوت‌هایی داراست؟ روش انجام این تحقیق، به صورت تحلیلی و توصیفی است که با الهام‌گیری از تحلیل محتوای بیش از هزار و پانصد روایت در موضوع نشانه‌های ظهور و مباحث مرتبط با آخرالزمان و نبردهای آخرالزمانی، استخراج و احصاء شده است. در نهایت این مقاله برآن است تا با مطالعه‌ای تطبیقی میان روایات رسیده از این سه دین درموضوع جنگ‌های آخرالزمان و برخی تفاسیر آنها، نقش ژئوپلتیک غرب آسیا را در این مبارزات، مورد بررسی قرار دهد.



[1]. در این‌جا غرب آسیا، منظور همان محدوده‌ای است که از سوی متفکران غربی به عنوان خاورمیانه نامیده شده است و استفاده از این لفظ در طول مقاله به دلیل ترجمه بودن و وفاداری به متن اصلی است.