پرسش از فرجام و پایان سیر و سفر دراز انسان در عرصه زمین و گستره تاریخ، پرسابقه، پیشینه‌دار و ذاتی وجود بشر است؛ به همان‌سان که انسان از مبدأ می‌پرسد، از مقصد و پایان نیز پرسش می‌کند. امروزه مسئله پایان تاریخ به گفتمان غالب در محافل و مراکز علمی، پژوهشی، رسانه‌های جمعی و حتی مراکز پژوهشی وابسته به ارگان‌های نظامی در دنیای غرب بدل شده است. اما سخن از پایان تاریخ، موضوعی نیست که محدود به غرب باشد. در آموزه‌های آسمانی _ به‌ویژه آیین اسلام _ با تعبیراتی چون آخرالزمان و مفاهیم دیگر به این موضوع توجه داده شده است. اگرچه در آیات قرآن به این موضوع تصریح نشده است، اما در بعضی آیات، تعبیراتی به کار رفته که به آخرالزمان و پایان تاریخ اشاره دارند. برخلاف نظریات معاصر غربی، پایان تاریخ از نگاه قرآن، پایانی تسلی‌بخش و امیدوارکننده به شمار می‌رود. روش تحقیق، آمیزه‌ای از روش‌های نقلی، تاریخی و تحلیل محتواست. بشارت به جامعه‌ای ویژه و پیراسته از شرک و کفر و آراسته به ایمان و بندگی و سرشار از نعمت‌های مادی به مؤمنان صالح در پایان تاریخ از سوی خداوند در قرآن از جمله یافته‌های پژوهش حاضر به شمار می‌آید. برابر یافته‌های تحقیق، حکومت در پایان تاریخ، حکومتی الهی و به دست افراد شایسته خواهد بود که از سوی خداوند مأمور به انجام این مهم می‌شوند.
