1
دانشجوی دکتری شیعه‌شناسی دانشگاه ادیان و مذاهب و عضو هیئت علمی مؤسسه آموزش عالی معصومیه قم
2
استادیار پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
3
کارشناس ارشد تاریخ اسلام
چکیده
میرزا ابوالفضل گلپایگانی، از مبلغان چیره‌دست بابیت در کتاب فرائد، «میعاد یوم ظهور» را بر دوره علی‌محمد باب (شیرازی) تطبیق می‌کند. وی با استفاده از ادله نقلی قرآن و روایات، درصدد است ظهور علی‌محمد باب و ادعای مهدویت وی را بشارت دهد. او در این‌باره به سه آیه از سوره‌های سجده، حج و سبأ استناد می‌کند و منکر خاتمیت دین اسلام _ که از ضروریات دین است _ می‌شود. او همچنین تأویل باطل و برداشت‌های نادرست خود را بدون سند و دلیل، به قرآن تحمیل می‌کند و همچنین به سه روایت به نام روایت ابی‌لبید تمسک می‌نماید که ابی‌لبید و روایت، هر دو مجهول‌اند. وی به روایت مفضّل بن عمر نیز همراه با تحریف کردن آن تمسک می‌کند و نیز به روایتی که جعلی و منتسب به پیامبر6 است، استشهاد می‌نماید تا عدد 1260 یعنی سال ظهور علی‌محمد باب را اثبات کند و بر وی تطبیق دهد. گلپایگانی به‌رغم به‌کارگیری ترفندهای خاص در ارائه ادله نقلی مانند استفاده از متشابهات و تحریف و تقطیع روایات و طرح روایات جعلی، نمی‌تواند ادعای خویش را به اثبات رساند. این نوشتار درصدد بررسی ادله نقلی وی در کتاب فرائد و نقد و تحلیل آن‌هاست.
