آماده سازی جامعه برای ورود به عصر غیبت دو دلیل داشت: کاهش ارتباط مستقیم معصوم با مردم و مرتبط ساختن آنان با عاملان و نایبان ایشان و دیگر، آگاهی بخشی به مردم و تنویر افکار عمومی برای معرفی حاکمان جور و قرار دادن جامعه در مسیر حرکت به سوی تأسیس دولت حق و شناخت وظیفه شرعی در عصر غیبت. در این نوشتار، دو شیوه نظری و عملی پیشوایان معصوم در آماده سازی ذهنیت شیعیان برای ورود به عصر غیبت بررسی می‌شود. بُعد نظری همان روایاتی است که ائمه معصوم: درباره غیبت فرزندی از نسل فاطمه3 خبر داده‌اند و بعد عملی نیز سیره سیاسی پیشوایان معصوم است که مهم‌ترین آن، مواردی هم‌چون در پیش گرفتن سیاست تقیه، صبر و انتظار، کاهش ارتباط مستقیم معصوم با مردم، تأسیس سازمان وکالت، توقیع و نامه‌نگاری با شیعیان، پنهان نگه داشتن علایم حمل و تولد حضرت مهدی4 و سرانجام غیبت صغرا به منزله زمینه ورود به عصر غیبت کبرا به شمار می‌رود.
