بنابر بررسی آثار و مکتوبات اهلسنت در طول تاریخ، بیشتر علما و اندیشهورزان اهلسنت آموزه مهدی موعود را پذیرفتهاند و تنها در نوع نگاه به امام و مصداق با امامیه اختلاف دارند. نگرش اهلسنت به امامت تأثیر عمیقی در نگاه آنان به مسئله مهدویت گذاشته است. نگاه آنان بیشتر رویکردی اجتماعی دارد. در این نوشتار با تقسیم اهلسنت به متکلمان، اصحاب حدیث و سلفیه به این نکته دست یافتهایم که تمام متکلمان اهلسنت نیز آموزه منجی موعود را پذیرفتهاند و حتی عقلگراترین آنان، یعنی معتزله نیز آن را قبول دارند. نگرش اصحاب حدیث به تفکر امامیه بسیار نزدیک است و حتی برخی از آنان در مصداق نیز همراه امامیه شدهاند. سلفیه که در اخذ احادیث سختگیرتر از بقیه عمل کردهاند، مهدی4 را از عترت و اولاد فاطمه3 دانستهاند و به نقل نشدن روایات مهدی4 در صحیح بخاری و مسلم وقعی ننهادهاند. دیدگاه آنان درباره عادل بودن مهدی موعود، تصویری زمینی از آن حضرت ساخته که مهمترین کارکرد آن رفاه اجتماعی است. بیشتر بزرگان اهلسنت کارکرد معنوی برای حضرت تصور نمیکنند و حتی برخی قیام حضرت را به جهان اسلام مختص میدانند و آن را جهانی نمیبینند. تفکر اصحاب حدیث متشیع در اینباره نیز همانند تشیع با کارکردی معنوی و جهانی برای قیام حضرت است.