ارتباط با رهبران و پیشوایان دینی که هدایت‌گر انسان‌ها به مقصد والای انسانی بوده‌اند، همواره مورد توجه همگان به ویژه شیعیان بوده و این رابطه از دیرباز از زمان رسول گرامی اسلام6 تا دوران ائمه هدی: ادامه داشته است، حتی این ارتباط در روزگارانی که برخی از امامان معصوم: در قید و بند حکومت‌ها اسیر بودند، گسسته نشده است. از میان این همه دیدارهای گروهی یا فردی که با ائمه: رخ داده، برخی ویژگی‌هایی دارند که آنها را از ملاقات‌های دیگر ممتاز می‌نماید و سبب شده مورّخان و روایت‌گران آن را به صورتی ویژه نقل کنند و در منابع به ثبت نمایند. سفر کاروان قمی‌ها و جمعی از بزرگان و شیعیان از شهر قم به مقصد سامرا که به قصد زیارت امام عسکری7 اتفاق افتاد و در این ماجرا به دیدار امام عصر4 نائل شدند، نمونه‌ای از این دست است. این رخ‌داد از آن جهت اهمیت دارد که آن را به منزلۀ سندی گویا بر ولادت و وجود امام مهدی4 به کار می‌برند و در برخی از منابع معتبر به آن اشاره شده است. این مقالۀ، به شرح این واقعه تاریخی و اتفاقاتی می‌پردازد که در آن رخ داده است.
