آرمانشهرگرایی در فطرت کمالجوی آدمی ریشه دارد. بسیاری از اندیشمندان در بلندای تاریخ، با زوایای متفاوت به جامعه خویش نگریسته و آرمانشهرهایی را تدوین کردهاند. در این میان «اتوپیای» تامس مور به دلیل جامعیت آن از شهرت بسیاری برخوردار بوده و مهمترین آرمانشهر پس از دوران رنسانس به شمار میرود. از آنجا که باور و معرفت جوهرة اصلی فرهنگ است، ساختار معرفتی آرمانشهر مور بر اساس اومانیسم، پلورالیسم، عقلانیت ابزاری، علممداری و عدالتمحوری تبیین میشود و این بهشت زمینی تراویده از ذهن بشر در پرتو ساختار معرفتی مدینة فاضله مهدوی نقد خواهد شد.