قاعده وجوب هدایت در اندیشههای کلامی شیعه نقشی کلیدی دارد که پیش‌تر در نوشتهای مستقل به آن اشاره شد، اما نقش پررنگ این قاعده در مباحث مهدویت کاملاً مغفول مانده است. بسیاری از مسائل مهدویت با این قاعده ربطی وثیق دارند و توجه به این قاعده میتواند به تحلیلی متفاوت از این مسئلهها و پاسخی عمیق و کاربردی بیانجامد؛ تحلیل و پاسخی که کلام اهل بیت نیز مؤید آن است. در این مسیر، تحلیل دوباره برخی از مهمترین مسائل مهدویت و نسبتسنجی آن با قاعده وجوب هدایت، نقطه آغاز مناسبی است برای روشن شدن نقش پررنگ قاعده وجوب هدایت. گام دوم، ارائه تحلیلی است دقیق‌تر از قاعده وجوب هدایت و نتایج آن در عرصههای مختلف. بررسی نتایج به دست آمده در پرتو روایات اهل بیت میتواند سنجهای باشد بر درستی نتایج و تکملهای باشد بر بهره‌های مستفاد از تحلیلهای کلامی.
