استعمارگرانی که در کشورهای اسلامی هدف‌های استعماری خود را می‌جستند، بهائیت را شکل و گسترش دادند تا افزون بر ضربه زدن به باورهای شیعیان، به وحدت اسلامی آسیب برسانند. آنان با اختلاف افکندن در میان امت مسلمان به دنبال تجزیه کشورهای واحد اسلامی به مستعمره‌های کوچک‌تر بودند تا ذخایر آنها را به یغما ببرند و برای پایان دادن به دوره اسلام و منسوخ خواندن این آیین، سست کردن باورها و ارزش‌های اسلامی مانند توحید، عبادات و احکام فقهی و ریش‌خند کردن معیارهای دینی، آغاز دوره فرادینی و اباحی‌گری را بشارت دهند. آنان می‌کوشیدند آینده جهان و سرنوشت انسان را بر پایه آموزه‌های استعماری (امپریالیسمی) ترسیم کنند تا بتوانند مسلمانان را برده و نوکر هدف‌های استعماری خود قرار دهند. دولت‌های عثمانی، روس و انگلیس در این داستان نقش مهمی داشتند و بهائیان را از هرگونه حمایت مادی و فرهنگی برخوردار ساختند. اندیشه بهائیت، توطئه جهان سرمایه‌داری بر ضد اسلام، با تلاش آنان گسترده شد.
