با توجه به جایگاه احادیث مهدویت، در منظومه معارفی مکتب اهلبیت:، بهره درست و صیانت از این گنجینۀ پربهاء، نیازمند زمینههایی است. یکی از این زمینهها، شناسایی آسیبها و آفتهاست؛ بدین منظور که حدیثپژوه مهدوی بتواند پیامدهای نامطلوب آنها را درحوزه فهم حدیث از میان ببرد. بررسیها حکایت از آن دارد که از آسیبهای بنیادین عارض بر احادیث مهدوی، «ادراج» به معنای وارد شدن سخن راوی یا نسخهبردار، بر فرمایش معصوم7 است. از آنجا که گاهی اندک دگرگونی در حدیث، ما را در رسیدن به مقصود معصوم7 ناکام میگذارد و سبب اختلاف دیدگاه خواهد شد، توجه به این آسیبها اهمیت ویژهای دارد. و نیز از آنجایی که بررسی ادراج در همه منابع روایی مهدوی و روایات مهدویت، کاری بس بزرگ و گسترده مینماید در این نوشتار، با استفاده از روش توصیفی _ تحلیلی، انتقادی، برخی از احادیث را بررسی کرده، به این نتیجه رسیدهایم که این پدیده، در برخی از روایات از تمسک به ظهور بدوی حدیث جلوگیری کرده، سبب اختلال در انتقال مفاهیم مورد نظر معصوم7 میشود. اگرچه این آسیب در برابر انبوه روایات معتبر اندک مینماید، اما مناسب است بدان اهتمام و برای این اندک نیز علاجی در نظر گرفته شود. و بهترین راه علاج این روایات تشکیل خانواده حدیث بر پایه منابع اصیل و معتبر حول روایت مورد نظر است.