نوشتار حاضر در پی تدقیق مفهومشناسی «منجیگرایی شیعی» و جایگاه «معنای زندگی فراطبیعتگرایانه الهی» در معرفت به آن مفهوم است. این پژوهش میکوشد به روش تحلیل مفاهیم و نگاهی پدیدارشناسانه به این پرسش پاسخ دهد که حقیقت معنای زندگی فراطبیعتگرایانه الهی چه نقشی در مفهوم «منجیگرایی شیعی» دارد؟ در پژوهش حاضر سه اصل «باور به امامت منجی موعود»، «باور به اصل انتظار صحیح ظهور منجی موعود» و «تصور غایت متعالی ظهور منجی» به عنوان دادههایی بهشمار میآیند که مفهوم و معنای اساسی منجیگرایی شیعی را سامان میدهند، به این معنا که معرفت به حقیقت منجیگرایی شیعی بدون کمک باورهای سهگانه فوق محقّق نمیشود. اما نکته اساسی این است که هر یک از باورهای سهگانه فوق _ به طور مستقلّ _ پیوند وثیقی با معنای زندگی فرد دارند. یعنی در تفکر شیعی هر یک از آنها بدون ارتباط و پیوند با معنای زندگی فراطبیعتگرایانه الهی ماهیتی ندارند. در مجموع هدف این پژوهش کمک به تحقّق نظامی منسجم در حوزه مفاهیم معطوف به اندیشه مهدویت است. همچنین درک دقیق هر یک از مفاهیم مهدوی و نسبت آنها با دیگر باورهای دینی به برونرفت از بسیاری چالش‌های حوزه مهدویت کمک می‌کند. نتیجه بحث این است که مفهوم «منجیگرایی شیعی» بدون «معنای زندگی فراطبیعتگرایانه الهی» قابل ادراک نیست و معنای آن سامان نمییابد.
