1
استادیار دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم زابل، ایران
2
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی قم، ایران
چکیده
خانواده نهادی است فطری و الهی؛ زیرا که با فطرت و سرشت آدمی از نظر اشتیاق و احتیاج مطابقت دارد دارای منزلت و شأن حساسی است که در تاریخ و فرهنگ و تمدن انسانی و در پرورش و شکوفایی استعدادهای مادی و معنوی فرزندان نقش مهمی دارد؛ از آن‌جا که پایه‌های تربیتی فرد در خانه نهاده شده است؛ و اساس صحت اخلاقی فرد را درخانواده بنیان‌گذاری می‌شود و ارزش‌های اخلاقی فرزند را نهادینه می‌سازد، باور به مهدویت و به تبع آن فرهنگ انتظار از امتیازاتی برخوردار است که می‌تواند در تحکیم بنیان‌های خانواده تأثیرگذار و آرامش آن مؤثر باشد. برخی از مهم‌ترین این ویژگی‌ها عبارتند از: تربیت فرزندان بر محور امید به آینده درخشان و انتظار ظهور امام زمان؟ع؟، باور و یقین به وجود حجت خدا در زمین و عرضه اعمال مردم بر وی و... این آموزه‌ها قادر است در تحکیم و تعالی روحی و معنوی فرزندان دارای نقش و در لایه‌های مختلف باوری و ارزشی و هنجاری رفتاری، تأثیرگذار باشد. نوشتار پیش رو به شیوه کتابخانه‌ای و با روش توصیفی _ تحلیلی، به تبیین «کارکردهای فرهنگ انتظار درتربیت دینی فرزندان» می‌پردازد از مهم‌ترین یافته‌ها و نوآوری‌های این تحقیق تبیین کارکردهای فرهنگ انتظار در سه ساحت باورها و ارزش‌ها و هنجارهای رفتاری است. در بعد باورها با تأکید بر تقویت ایمان و تحکیم شناخت امامت، و در بعد ارزش‌ها تأکید بر ویژگی‌های اخلاقی منتظران و در نهایت می‌توان گفت اتصال قلب و دل فرزند به حضرت مهدی؟عج؟ می‌تواند او را از بداخلاقی و ناهنجاری رفتاری دور نماید.
