انتظار حالتی نفسانی و ترکیبی از معرفت و کنشهائی است که در جهت حرکت و زمینهسازی برای ظهور منجی موعود انجام شده و از سه عنصر معرفت به آینده و آیندهنگری مثبت، امید به تحقّق آینده مثبت و حرکت به سوی تحقق آن تشکیل شده است که این حرکت حوزه رفتارهای اختیاری و اخلاقی انسان منتظر را شامل میشود. انسان منتظر، بهترین وضعیت را زمان ظهور و حضور منجی و تحقق حکومت صالحان میداند، پیوسته درصدد اقداماتی برای تحقق آن وضعیت است. ماهیت و حقیقت چنین انتظاری دارای عناصری اخلاقی است که در قالب فرایند و سازوکاری خاص میتوانند به دفاع از جبهه حق و نیروسازی برای زمینهسازی ظهور منجی موعود کمک کنند. پژوهش حاضر میکوشد مهمترین عناصر اخلاقی معطوف به پذیرش حقیقت انتظار را در قالب فرایندی تعریف کند که از کمالگرائی اخلاقی آغاز و به اصل کرامت انسانی منتهی میشود. که در این صورت براساس این فرایند، سازوکاری برای دفاع از جبهه حق تعریف میشود. نتیجه پژوهش نیز این خواهد بود که پیوند و نسبتی وثیق بین حقیقت انتظار، عناصر اخلاقی و دفاع عوامل انسانی از جبهه حق و در نهایت نیروسازی برای ظهور منجی وجود دارد.
