بررسی تأثیر ایمان و باور قلبی به فلسفه ظهور و غیبت بر فرهنگ انتظار دانشجویان دانشگاه تهران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار و عضو هیئت علمی گروه الهیات دانشگاه افسری امام علی تهران، ایران

2 دانشجوی دکتری شیعه‌شناسی دانشگاه ادیان و مذاهب قم، ایران

3 دانشجوی دکتری کلام امامیه دانشگاه قرآن و حدیث قم، ایران

چکیده

اعتقاد به ظهور منجی در آخر الزمان اعتقادی اصیل و عمیق است که در تمامی ادیان آسمانی، مطرح شده است. موعود باوری یا اعتقاد به سررسید وعده‌ای در آیندۀ دور یا نزدیک که در آن اوضاع آرمانی ادیان یا اقوام برآورده خواهد شد؛ اندیشه‌ای فراگیر و جهان شمول است. هدف این پژوهش بررسی تأثیر ایمان و باور قلبی به فلسفه ظهور و غیبت بر فرهنگ انتظار دانشجویان دانشگاه تهران است. در این مطالعه از ابزار پرسشنامه برای گردآوری داده‌ها استفاده شده است. تعداد 421 پرسشنامه سالم برای آزمون­های استنباطی (آزمون تی و فریدمن) فرضیه‌های تحقیق میان دانشجویان دانشگاه تهران توزیع گردید. داده‌های خام با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS و PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت بنابراین از تحلیل عاملی تائیدی، ساختار کلی پرسشنامه‌های تحقیق مورد روائی‌سنجی سازه محتوائی قرار گرفته است. برای تحلیل عاملی تائیدی بارعاملی استاندارد محاسبه شده است. نتایج حاکی از آن است که ایمان و باور قلبی، فلسفه ظهور و غیبت بر فرهنگ انتظار تأثیر مثبت و معناداری دارد.

کلیدواژه‌ها