عدالت، از مقوله‌های بااهمیتی است که دانش‌‌مندان جهان اسلام و اندیشه‌وران سیاسی غرب از دیرباز بدان توجه داشته‌اند. از این‌رو، عدالت سیاسی نیز به رغم اندک بودن گستره بحث درباره آن، از موضوعات اساسی به‌شمار می‌رود. این نوشتار، عدالت سیاسی را در اندیشه مهدوی با اندیشه سیاسی رالز، مفهوم‌شناسی و به‌گونه تطبیقی بررسی می‌کند. این دو اندیشه درباره عدالت سیاسی در مبانی و اصول تباین دارند؛ زیرا یکی بر آموزه‌های وحیانی مبتنی و دیگری بر آموزه‌های محسوس و جسمانی مبتنی است. عدالت سیاسی مهدوی، جهان‌شمول به‌شمار می‌رود، ولی عدالت سیاسی رالز بر جامعه لیبرال منطبق است. با وجود این، شباهت‌هایی در پی‌آمدها و سازوکارهای برآمده از اندیشه جان رالز و اندیشه مهدوی به چشم می‌خورد.
